Powered By Blogger

20 Haziran 2012 Çarşamba

ÖMÜRSÜZ Biz hep gece lambası ışığında uyurduk Karanlık bir başka karanlıktı çünkü bizde Çünkü bütün siyahlar düşmandı Ve umudun türküsünü söylerdik hep kıçımız açık Çoğu zaman gözümüz çapaklı olurdu sabahları Geceleri üşürdük çünkü Hani bir bıraksalar marmara kadar ağlayabilirdik aslında Lakin ayıptı Lakin herkes herkesten güçlüydü bu mahallede Ki koklasanız yastıkları Bir gözyaşı alırdı sizi Alırdı da getirmezdi Lakin bir o kadar güçlüydü herkes herkesten Birazcık çıksak hücremizden dışarı Korkardık çaktırmadan Aslında aynı çöplüğün kadrolu martılarıydık hepimiz Ve aynı çekirdeğin tuzuna saklıydı En yakışıklı muhabbetimiz Bir anlatırdım üç mahalle ötedeki kızı Yenge olurdu hemen Haberler salınırdı taklacı güvercinlerle Damı var gibi görünen evlere Kadınlar birbirlerine idip gelirler Dantel oyaları arasında kocalarını çekiştirirlerdi İçten içe en beğendiğimizi bile beğenmezdik aslında Bir şeyi deli gibi isterdik Ama neyi? Birşeyler gelip giderdi bize aslında ama Uğramadan giderdi Ve biz hep gece lambası ışığında uyurduk Karanlık bir başka karanlıktı çünkü bizde Çünkü bütün siyahlar düşmandı Ve umudun türküsünü söylerdik kıçımız açık Göğsümüzün üstünde yapışık kalırdı memleketin ovası Yeşili çamuru toprağı tozu bulutu Özlediğimizde karnımız ağrırdı Dizlerimizin ağrıması da normaldi Sırf geceleri yatılıyor sabahları da kalkılıyor diye uyurduk Hiçbir tütün sert gelmezdi bize mesela Bir acı sözden gayrı Kimi seversek sevelim Sonu tozlu bir radyonun arabesk nağmelerinde biterdi Bir kumrudan daha iyi öpüşebilirdik aslında Lakin dedim ya ben dedim ya Sol yanımız çukur gibi Çukur gibi bş düşerdi ellerimiz patır patır Dert dediğin nasırlarımızla paralel Ve eksenlerine bölünürdü dünyanın kahrı tırnaklarımızda Aşk kendine iyi bak derdi Biz bir bakardık kendimize Gözlerimizin feri giderdi Yani diyeceğim o ki Biz hep gece lambası ışığında uyurduk Karanlık bir başka karanlıktı çünkü bizde Çünkü bütün siyahlar düşmandı Ve umudun türküsünü söylerdik hep kıçımız açık Yaşıyoruz neylersin Herkesten farklı Ve bir o kadar da herkes gibi ERHAN YİĞİT KIRIKCI