Powered By Blogger

18 Aralık 2009 Cuma

KENDİM İÇİN ÜŞÜYEBİLİR MİYİM?




Şimdi buruşturup dudağımda kalan ismini
Bir çöp konteyner'ına
Nerde yazıldıysa yazgım onu silmek için
Kiralık martılar tuttum gökyüzünden
İç çekerler gagalarıyla her harfinde
Gözlerimin içine baka baka
Ve rüzgarın en çok esmeyi sevdiği bir sokakta
Yerden gözyaşlarımı toplamaya
Mecal bırakmamış hiçbir sözün
Böyle acıtmamış yani hiçbirzaman
Böyle bırakmamış
Ağaçta güvercinler eşini bile...

Şimdi gam dizisinden bir melodiyi
Dilime pelesenk yapıp
Sussam keşke
Her tarafımda konuşan hep sen olsan!
Beni koysalar bir ovanın içine
Sen benim ekinim olsan
Öylemi yar düşünsene
Dertli başımı koyacak bir omzum olamadın
bulut olsamda bari dimi?
Sen benim yağmurum olsan...

Şimdi rüzgarın o esmeyi en sevdiği sokaklardayım
Bir bakmışsın yerden gözyaşlarımı toplamaya
Mecal bulmuşum
Her sözün daha bir acıtmış içimi
Herzaman böyle bırakıp gitmişsin
Ağaçta bir güvercin dahi olamamışsın yani...

Rica etsem ?
Alıp başımı gidemeyebilir miyim?
Böyle kötürüm gibi kalıp yanında
Senden vazgeçemeyebilir miyim?
Bırak beni ne olur ...
Birazda kendim için üşüyebilir miyim...? (!)


ERHAN YİĞİT KIRIKCI

3 yorum:

  1. Sevenler üşümesin!
    Ağacın dalından hep çift güvercin olarak havalanıp uçsunlar.

    YanıtlaSil
  2. Ben de isterdim,
    okuduğum vakit içimde kalan küçük damlaları özgür bırakıp içimi yakmaları yerine,soğuk bir Bişkek gecesinde avcumda üşümelerini isterdim...

    Ama olmuyor.
    Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
  3. bende isterdim..

    kalemtıraşına sağlık..

    YanıtlaSil

damlalardan nasibini alanlar yorumladı...