-ISLANMAK İSTEMEYEN ŞEMSİYE-

Ben ıslanmak istemeyen bir şemsiyeyim
Yağmur yağdığında hatırlanırım
Mecbur bırakılmış yani
Bir tarafta
Tarafını yitirmiş saklanırım...

Ben ıslanmak istemeyen bir şemsiyeyim
Güneş sizi yaktığında hatırlanırım
İnsanlar uzağımda kurtarılmış yani
Bir köşede
Kendimi kurtaramamış ağlarım...

Ben ıslanmak istemeyen bir şemsiyeyim
Yağmur bana, ben kendi içime yağarım
Heryanım ıslak böylesine
Bir kuytuda
Akşam olur bir tek ben farkına varırım

Ben ıslanmak istemeyen bir şemsiyeyim
Bütün hayallerimi demirlerime bağladım
An gelir bu kurşuni şehirde
Bir kaldırım taşına
Büzülürde fırlatılırım...

Ben ıslanmak istemeyen bir şemsiyeyim
Yağmurdan geldim
Biliyorum yine yağmura gideceğim...

ERHAN YİĞİT KIRIKCI