Powered By Blogger

13 Eylül 2009 Pazar

- bana döneceğim diye söz ver -




Bana döneceğim diye söz ver ne olur
Soğuk bir aralık günü
13'ü hani
Takıldığım kahvenin kapısında o vakit
Hüznüm düşmesin ayaklarımın dibine
Öpüp iliştireyim siyah beyaz resmini
Aynamın sol köşesine
İlk defa işe yarasın cebimdeki parasızlığım
Gidip yer ayırtayım
En sevdiğin banktan Ortaköyde
En kıyak ceketimi giyeceğim ahdım olsun
Bana döneceğim diye söz ver ne olur
Bütün yürüdüğümüz yollara
Güvercinleri kondurtayım o vakit
Bağlayıp ayaklarına sevincimi
Dağlardan dağlara sevdamızı getirteyim
Bayram gelsin barakalara
En sevdiğim türküyü kafama sıkayım
O gün de benim için uçsun martılar
Bir öğlen zamanı esnaf hengamesinde
Süleymanla tavla oynarken
Saat biri yedi geçe
Gülüşünle vur beynimi çaprazımdan
Çay bardağının dibindeki çöp gibi
Döküleyim yerlere
Alıp en hakiki yeminlerimi ağladığım kuytulardan
Dikileyim karşına
Bana döneceğim diye söz ver ne olur
Her gece yattığım ranzayı
Tutmayayım üstüme gelirken
Ellerim küçüktür bilirsin
Çeşmemdeki su barışıverir pis sakallarımla
Birden o vakit soğuk bir aralık günü
13'Ü hani
Takıldığım sigaranın dumanında boğulmasın küfrüm
Ben gönlümü sana vermişim
Hayatımın melodisi dudaklarında geziniyor
Haberin yok
Bak içimi saçlarının rengine boyuyor iklimler
Bana söz verki
Yağmayayım artık kara bulutlarımla
Sabahları bir parça köy peyniri
Bir parça demli çay birlikteliğinde
Yaşamak varken seni
Senle varken yaşamak
Döneceğim diye
Bana döneceğim diye söz ver ne olur
Ölüyorum ...


ERHAN YİĞİT KIRIKCI

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

damlalardan nasibini alanlar yorumladı...